Gabbeh

Typowy dywan Gabbeh, o surowym wyglądzie i naiwnym wzornictwem.

Gabbeh, Gabbe (z perskiego języka farsi; surowy, naturalny, nieobrobiony) jest surowym i prymitywnym dywanem z prostymi wzorami wytwarzanym głównie przez nomadów kaszkajskich z prowincji Farsi w południowo-zachodnim Iranie. Dywany te są prawdopodobnie najbardziej znanymi ręcznie tkanymi dywanami z Iranu. Są wytwarzane z ręcznie przędzonej wełny, stosowanej zarówno we włosiu jak i w osnowie, a przędza jest barwiona barwnikami roślinnymi. Dywany te są znacznie grubsze niż inne perskie dywany, czasem nawet do 2,5 cm grubości. Wzory tych dywanów są bardzo proste, jedynie z nielicznymi elementami ozdobnymi, głównie prostokątnymi motywami przedstawiającymi zwierzęta. W ciągu ostatnich dziesięcioleci rzemieślnicy zmuszeni byli sprostać oczekiwaniom klientów z Zachodu i zaczęli stosować duże, jasne pola z delikatnymi wzorami. Indyjscy tkacze zaczęli szybko kopiować te dywany, niemniej należy zwrócić uwagę na znaczną różnicę między perskimi a indyjskimi dywanami Gabbeh. Zauważalna różnica jest głównie w jakości wełny, a perskie dywany Gabbeh są zazwyczaj bardziej miękkie i trwałe, a ich ogólna jakość jest zdecydowanie lepsza.Obecnie dywanom Gabbeh nadaje się różne nazwy, takie jak Basic, Amalehbaft, Kaszkuli, Luribaft, Sumak i Beludż Gabbeh. Gabbeh Kaszkuli jest dywanem o większej gęstości tkania i znacznie krótszym włosiu niż typowy dywan Gabbeh.

Przykłady dywanów Gabbeh:

Specyfikacja techniczna:
Włosie: wełna
Wątek: wełna, najczęściej 2 nici wątku za każdym rzędem węzłów
Osnowa: wełna
Węzeł: symetryczny
Gęstość tkania: 40-170 tys. węzłów na m. kw.

Inspiracja do tworzenia wzorów czerpana jest z piękna przyrody.
Obozowisko nomadów na pustyni.
Latem nomadzi wypasają swoje stada na zboczach gór.

Polub i udostępnij:

Ta strona została nagrodzona za wartościową treść: